کد مطلب:95097 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
[صفحه 837] مومنی كه به دست و زبان خویش، اعمال و گفتار زشت را بد میداند، كسی است كه صفات نیك را كامل گردانیده است مومنی دیگر كه زشتی را به زبان و دل بد میداند، از سه خوی نیك به دو خصلت پسندیده چنگ زده و یكی را تباه ساخته است. دیگری كسی است كه زشتی را بدل زشت میدارد نه به دست و زبان. او از سه خوی نیك، دو صفت نیكو را رها ساخته، و چنگ در یكی زده است. اما آخرین، كسی است كه كار زشت را به هیچ یك از دست و زبان و دلش انكار نمی كند، این شخص مرده ایست در میان زندگان. همه كردار نیك و پسندیده و جهاد در راه خدا، در مقابل امر به معروف و نهی از منكر، همچون آب دهانی است كه در دریای پهناور افكنده شود. این امر به نیكی و پرهیز از بدی، نه مرگ و اجل را نزدیك می كند و نه روزی و قسمت را كم مینماید. برترین امر به نیكی ها و پرهیز از بدیها، گفتن سخن حق به پادشاه ستمگر است
صفحه 837.